Terapia miofuncjonalna (MFT) ma za zdanie korygować zaburzenia miofunkcjonalne.

Czym są zaburzenia miofunkcjonalne?
To wszelkie nieprawidłowości w połykaniu i pozycji spoczynkowej języka. Owe zaburzenia niekorzystnie wpływają na proces oddechowy, przełykanie pokarmów, płynów i śliny, kształtowanie się podniebienia i żuchwy, ustawienie zębów oraz całą postawę ciała – gdyż wszystko odbywa się w sposób nie normatywny.

Na czym polega terapia miofunkcjonalna?
Podczas terapii prowadzone są ćwiczenia postrzegania w obszarze jamy ustnej, ćwiczenia warg i języka, zasysania i połykania oraz ćwiczenia całego ciała w celu poprawy pozycji spoczynkowej języka i warg. Język jest wysoce skomplikowanym splotem mięśni. Jeśli koordynacja pracy jego mięśni jest prawidłowa, język jest w stanie samodzielnie tzn. bez pomocy sąsiednich mięśni, transportować ślinę i pożywienie. Jeżeli jednak język nie jest w stanie wytwarzać podciśnienia koniecznego do połykania w prawidłowy sposób, czyli poprzez przyssanie do podniebienia twardego, wówczas w tym procesie – muszą być użyte mięśnie sąsiednie – na zasadzie kompensacji.
Zatem w terapii chodzi wprawdzie o język, ale również o wyrównywanie napięcia oraz funkcji mięśni twarzy i mięśni żwaczy. Nie można również zapominać, że w przypadku zaburzeń miofunkcjonalnych, w pierwszej kolejności występuje dystonia i dysfunkcja w obszarze ustno-twarzowym, a w dalszej, również zaburzenia napięcia i zaburzenia czynnościowe w obszarze całego ciała, które również wymagają działań terapeutycznych, co warunkuje sukces całej terapii. Cała terapia powinna zakończyć się automatyzacją czyli wprowadzeniem nowo opanowanych umiejętności do życia codziennego. ,,Nowe połykanie’’ jest połączeniem intensywnej pracy mięśni i dużej świadomości wykonywanych czynności, więc wymaga również czasu.

Dla kogo jest MFT?
Dzieci i dorośli u których występuje nieprawidłowy sposób oddychania, chrapanie, bezdech, napięcia w obrębie aparatu artykulacyjnego, nieprawidłowa wymowa, wada zgryzu.